Tata Inwestor, oszczędzanie, inwestowanie, finanse osobiste
Wyobrażasz sobie sytuację, w której przychodzi do ciebie pracodawca, proponuje podwyżkę bez żadnych ukrytych wymagań czy dodatkowych zadań, a ty mówisz: „nie, dziękuję”? Kuriozum, prawda? No właśnie. A z jakiegoś powodu miliony Polaków tak właśnie robią, rezygnując dobrowolnie z uczestnictwa w PPK. Zapraszam na drugą część cyklu „Edukacyjnie o PPK”.
Miała być krótka wypowiedź, a wyszła rozmową, którą każdy, zwłaszcza nieuczestniczący w PPK, powinien przeczytać. Z panią Martą Damm-Świerkocką, Członkiem Zarządu Polskiego Funduszu Rozwoju Portal PPK, rozmawiam o tym, czym są Pracownicze Plany Kapitałowe, jakie są główne obawy ludzi przed dołączaniem do programu oraz jak powinniśmy długoterminowo budować świadomość finansową Polaków. Zapraszam na rozmowę, która otwiera na blogu edukacyjny cykl wpisów na temat PPK.
Czas na przedstawienie praktycznych informacji na temat tego, w jaki sposób przechowywać finansową poduszkę bezpieczeństwa.
Finansowa poduszka bezpieczeństwa pełni rolę fundamentu, który powinien być podstawą komfortu dla każdego z nas. Dziś przedstawię Ci 6 kroków, które powinieneś wykonać, by zacząć ją budować. Zaczynamy!
Połowie Polaków widmo bankructwa zagląda dziś bardzo głęboko do kieszeni. Utrata zaledwie jednej pensji spowoduje u nich realny problem z zabezpieczeniem podstawowych potrzeb życiowych. Najmniejsza sytuacja losowa, jak konieczność naprawy samochodu czy zepsuta lodówka, sprawia więc, że musimy pożyczać pieniądze, by wystarczyło “do pierwszego”. Dlatego właśnie finansowa poduszka bezpieczeństwa powinna być podstawą w każdym domu.
Dziś będzie intensywnie, ale postawisz pierwszy i być może najważniejszy krok na drodze do swojego finansowego bezpieczeństwa. Przejrzymy dziś budżet domowy i sprawdzimy, gdzie „rozchodzą” się nasze pieniądze. Startujemy!
Nim zaproszę was do posprzątania bałaganu we własnych portfelach, muszę transparentnie zdradzić wam moje podejście do finansów osobistych. Inaczej wszystko, co napiszę później, nie będzie miało sensu. Zatem “kawa na ławę” – jak to z tymi pieniędzmi u mnie jest?